czwartek, 10 grudnia 2009

Wiersz 18?

„Zapomnienie”


I pozwól mi Panie zapomnieć jeszcze,
Tego co z pamięci pozbyć się muszę.
Bym nie stawał się jak te chciwe wieprze,
Co dla zmysłów zatracają swą duszę.

I pozwól Panie zapomnieć pragnienia,
Myśli, kuszenia, które są złudne.
Te wszystkie bez możliwości spełnienia,
Puste westchnienia są jakby obłudne.

Pozwól Panie spokój ducha odzyskać
I z tej melancholii się wykaraskać.
I pozwól mi nową energią tryskać,
Cieszyć się, śpiewać i tańczyć i klaskać.

I pozwól mi serce moje oczyścić,
Albo pragnienia spełń Jego daremne.
Pozwól niemożliwym myślą się ziścić,
Albo zabij we mnie to, co jest ciemne.

Pozwól żyć radośnie
Zapomnieć o „Wiośnie”

4 komentarze:

Funatyk pisze...

Trochę stary wiersz.
Jeśli uda mi się ukończyć balladę którą znalazłem w starych notatkach to ten wiersz na nowo zyska swój klimat.

Simfanka pisze...

Ruszyło mnie...
Piękne! :)

Monika Grzegorzewska pisze...

"Panie, ogień daj
wypal smutek i żal

wypal myśli natrętne, niechciane
Wypal to, co winno być zapomniane..."

Funatyk pisze...

Ukończyłem Balladę.
Jest kilka wierszy dalej.